Kołnierz kolczy

Kołnierz kolczy wykonany w całości z zaciśniętych kółek.

Średnica oczek to ok. 8 mm.

Wykonany splotem ogniw 4 w 1.

Ponadto kołnierz kolczy wyłożony jest miękkim materiałem dookoła, co zapewnia komfortowe użytkowanie. Jest zapinany na dwie lub trzy klamry z tyłu. Produkt wykonany w Polsce.

Kolczugi używano już w starożytności, kiedy prócz Celtów wykorzystywali ją także Rzymianie (tzw. lorica hamata) oraz Persowie. Stanowiła wtedy jeden z podstawowych typów zbroi. W Polsce pojawiła się już w IX wieku. Używali jej pancerni z drużyny książęcej Mieszka I.

Średniowieczna kolczuga europejska występowała w wielu odmianach, zaś jej krój znacznie zmieniał się na przestrzeni dziejów.

• IX-XI wiek: forma tuniki sięgającej poza kolana, rękawy do łokci, kaptur i nogawice; występują trzy rozcięcia – z przodu i tyłu ułatwiające dosiadanie konia oraz z lewej strony umożliwiające dobywanie miecza
• XI wiek: kolczuga ulega wydłużeniu, poły sięgają do połowy łydki, stosunkowo długie rozcięcie z przodu i z tyłu ułatwia dosiadanie konia
• XII wiek: zaczęto stosować kolczugi o długich rękawach z rękawicami na końcu. Ochronę nóg zaczynają stanowić nogawice kolcze. Występuje często także kołnierz kolczy okalający szyję, ramiona, łopatki i górną część torsu.
• XIII wiek, 2 poł.: kaptury z kolczugi stanowią oddzielny element kolczugi mocowany za pomocą rzemienia na lewym policzku
• 2 poł. XIV wieku: stosunkowo szybkie wypieranie kolczugi przez zbroję płytową, dającą znacznie lepszą ochronę ciała rycerza

Na życzenie wykonujemy inne elementy kolcze.

Chcesz wiedzieć więcej? Polecamy nasz Blog oraz kanał YouTube.