Namiot wikiński typu Oseberg – 3m – Wełna

Namiot wikinga wersji zwanej popularnie Oseberg, wykonany z tkaniny wełnianej.

Zwłaszcza we wczesnym średniowieczu namioty były wykonywane również z tkaniny wełnianej. Tkaniny wełniane były albowiem szeroko stosowane w ówczesnym świecie dzięki dostępności oraz swym walorom użytkowym. Właściwości wełny sprawiają zaś, iż sprawnie zatrzymuje ona wodę. Namioty takie były popularne w czasie wczesnego średniowiecza, zwłaszcza u Wikingów.

Schronienie oparte na ramie składającej się z dwóch trójkątów, połączonych trzema poprzeczkami, wzorowane na znalezisku z norweskiego – Osebergu. Dzięki jego konstrukcji można rozstawić go bez zastosowania śledzi, praktycznie na każdym rodzaju podłoża. Długie deski będące stelażem są jednak dość kłopotliwe w transporcie. Namioty takie były popularne w czasie wczesnego średniowiecza, zwłaszcza u Wikingów, jego wymiary to 2,5 m szerokości, 2,2 m wysokości oraz niecałe 3 m długości.

W standardzie wykonany z sukna wełnianego o gramaturze 600gr. Tkanina została fabrycznie zaimpregnowana dla lepszych właściwości użytkowych.

Tkanina taka dostępna jest w naszej ofercie w dziale tkaniny.

– płachtę namiotową – w jednym kawałku

– dwa śledzie namiotowe,

– torby transportowe.

Stelaż widoczny na zdjęciach nie wchodzi w koszt zestawu. Z uwagi na jego długość koszty transportu są bardzo wysokie.

Na życzenie możemy jednakże wykonać taką ramę, ozdobne rzeźbienia również są możliwe.

Wtedy, koszty wysyłki dla namiotu Oseberg kalkulowane są indywidualnie.

Chcesz wiedzieć więcej? Polecamy nasz Blog oraz kanał YouTube.

Wobec braku zachowanych obiektów z wieków wcześniejszych niż XVI, opierać się trzeba na zapisach źródłowych i ikonografii, która niestety pokazuje tylko ich formy. Podobnie niejasny w interpretacji jest fragment wełnianej tkaniny z Oseberg z kawałkiem liny. Mogła to być zarówno płachta namiotowa, jak i żagiel. Ibn Fadlan w swej relacji (X w.) wspomina o namiocie (w przekładzie polskim: szałas) na okręcie, niestety nie podał z czego był zrobiony. Wspomniał natomiast, że plemiona koczownicze używają namiotów skórzanych.

Dla czasów później dysponujemy bogatym materiałem ikonograficznym i szczegółowymi informacjami źródłowymi. W pieśniach bohaterskich (chanson de geste) rycerze mieszkają w namiotach jedwabnych. Jedwab spotykamy też w namiotach władców arabskich i cesarzy bizantyjskich. W inwentarzu twierdzy Tower (poł. XIV w.) wspomniane są namioty wełniane, lniane i jeden bawełniany. Wiek później Karol Zuchwały (książę Burgundii) miał namiot z jedwabiu i aksamitu.

Najwcześniejsze zachowane w całości namioty pochodzą z nowożytności. Są to namiot Karola V (poł. XVI w.) z muzeum w Toledo i XVII-wieczny z Bazylei. Namiot Karola wykonany z bawełny i jedwabiu jest jednak wyrobem hinduskim.