Norman / Saxon – 2×4 – Wełna

Wełniany namiot w stylu popularnie określanym jako Norman albo Saxon.

Zwłaszcza we wczesnym średniowieczu namioty były wykonywane również z wełny. Tkaniny takie były albowiem szeroko stosowane w ówczesnym świecie dzięki dostępności oraz swym walorom użytkowym. Właściwości wełny sprawiają zaś, iż sprawnie zatrzymuje ona wodę. Surowa wełna pokryta jest w naturalny sposób lanoliną. Substancja ta zatrzymuje wodę, podobnie jak i inne tłuszcze.

Namioty typu Norman używane były powszechnie przez rycerstwo i żołnierzy od wczesnego średniowiecza aż po jego kres. W zależności od wielkości można było wyposażyć w meble.

Znajdziecie je w naszym dziale z meblami.

Namiot ma 2 m szerokości, 4 m długości oraz 2 m wysokości, tak więc wygodnie pomieści do 2 osób wraz z ich ekwipunkiem.

W standardzie wełniany namiot wykonany z sukna wełnianego o gramaturze 600gr. Tkanina została fabrycznie zaimpregnowana dla lepszych właściwości użytkowych. W stałej ofercie dostępne są trzy cztery, naturalny -ecru, melanż – biały z brązem, jasny lub ciemny szary. Na specjalne życzenie namiot wełniany możemy wykonać namiot w praktycznie dowolnym kolorze. Karta kolorów znajduje się tutaj oraz w stopce strony.

Stelaż drewniany wykonany z drewna mieszanego. Część z sosny a poprzeczka z mocnego drewna jak jesion, buk lub tym podobne. Poprzeczka dzielona dla łatwiejszego transportu dzięki temu

najdłuższy element ma 1,95 m długości.

– płachtę namiotową – w jednym kawałku,

– stelaż drewniany,

– komplet drewnianych śledzi namiotowych,

– ozdobne zwieńczenia dachu,

– torby transportowe.

Opcjonalnie Norman może posiadać:

– śledzie stalowe – ręcznie kute,

– komplet lin i śledzi burzowych, które dodatkowo zabezpieczą namiot przed wiatrem.

Chcesz wiedzieć więcej? Polecamy nasz Blog oraz kanał YouTube.

Wobec braku zachowanych obiektów z wieków wcześniejszych niż XVI, opierać się trzeba na zapisach źródłowych i ikonografii, która niestety pokazuje tylko ich formy. Podobnie niejasny w interpretacji jest fragment wełnianej tkaniny z Oseberg z kawałkiem liny. Mogła to być zarówno płachta namiotowa, jak i żagiel. Ibn Fadlan w swej relacji (X w.) wspomina o namiocie (w przekładzie polskim: szałas) na okręcie, niestety nie podał z czego był zrobiony. Wspomniał natomiast, że plemiona koczownicze używają namiotów skórzanych.

Dla czasów później dysponujemy bogatym materiałem ikonograficznym i szczegółowymi informacjami źródłowymi. W pieśniach bohaterskich (chanson de geste) rycerze mieszkają w namiotach jedwabnych. Jedwab spotykamy też w namiotach władców arabskich i cesarzy bizantyjskich. W inwentarzu twierdzy Tower (poł. XIV w.) wspomniany jest nie jeden wełny namiot oraz lniane i jeden bawełniany. Wiek później Karol Zuchwały (książę Burgundii) miał namiot z jedwabiu i aksamitu.

Najwcześniejsze zachowane w całości namioty pochodzą z nowożytności. Są to namiot Karola V (poł. XVI w.) z muzeum w Toledo i XVII-wieczny z Bazylei. Namiot Karola wykonany z bawełny i jedwabiu jest jednak wyrobem hinduskim.